Disclaimer
Προτού συνεχίσω το γράψιμο, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. ΔΕΝ εναντιώνομαι με το να βλέπει κάποιος τηλεόραση, ή να αφιερώνει τον ελεύθερο του χρόνο σε αυτή τη μορφή διασκέδασης. Πιστεύω ότι οι συντελεστές και οι παραγωγοί του Survivor κάνουν τη δουλειά τους, και πολύ καλά μάλιστα.
Δεν κατηγορώ την παραγωγή, μα ούτε και κανέναν υποστηρικτή της. Ίσα ίσα, πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρχει πολυφωνία στα ΜΜΕ και ειδικά στα κανάλια. Καινούργιες και πρωτότυπες παραγωγές κάνουν καλό στον κλάδο της τηλεόρασης, και καλό είναι να υπάρχουν.
Αυτό το κείμενο, γράφεται με αφορμή μια συζήτηση που είχα με τη γιαγιά μου, για το Survivor. Συγκεκριμένα, μου λέει ότι της αρέσει πάρα πολύ, και έχει φτάσει σε σημείο να αγχώνεται για το ποιος θα νικήσει. Βλέπει αρκετές ώρες τη μέρα τηλεόραση, και το Survivor είναι το αγαπημένο της πρόγραμμα.
Έπειτα από αρκετές συζητήσεις που κάναμε λοιπόν, έφτασα στο εξής ερώτημα: Βλέπουμε το Survivor της ζωής, ή της τηλεόρασης;
Μας έχουν κάνει να πιστεύουμε, ότι το να είμαστε παρατηρητές ωφελεί και είναι πολύ καλό για τη ζωή μας. Να παρατηρούμε τις ειδήσεις καθημερινά, και ανελλιπώς, να βλέπουμε πρωινές εκπομπές, πολλές ταινίες, αλλά και τέτοια προγράμματα διασκέδασης. Με άλλα λόγια, να πιστεύουμε ότι το αληθινό Survivor είναι οι 10 (δε ξέρω καν πόσοι παίκτες είναι) άνθρωποι που ακολουθούν κάποιες οδηγίες και κάνουν κάποια αγωνίσματα.
Να πιστεύουμε ότι αληθινό Survivor είναι οι δοκιμασίες και η πείνα των παικτών, και ΟΧΙ των χιλιάδων συνανθρώπων μας, που καθημερινά παλεύουν για ένα πιάτο φαγητό. Να προτιμούμε να βλέπουμε τηλεόραση, από το να κάνουμε κάτι δημιουργικό και ευφάνταστο, ώστε να βελτιωθούμε και να γίνουμε καλύτεροι πνευματικά. Να υποτιμούμε τις πνευματικές αρετές, και να παρομοιάζουμε τα επιτεύγματα μας με αυτά των ηθοποιών και των “δήθεν” σπουδαίων ανθρώπων.
Το Survivor της ζωής
Βλέποντας τηλεόραση λοιπόν, καταλαβαίνω ότι τα άτομα που πραγματικά κάνουν κάτι σπουδαίο, και ανεβάζουν την αξία του Survivor της ζωής, δεν προβάλλονται. Για την ακρίβεια, δε θα προβληθούν ποτέ, παρά μόνο αν θα έχει κάποιο κέρδος το κανάλι ή το site. Άτομα όπως εφευρέτες, καινοτόμοι, ιδεαλιστές και οραματιστές, θεωρούνται υποδεέστεροι και πολλές φορές υποτιμώνται. Μάλιστα, έχουμε φτάσει σε σημείο αυτά τα μυαλά, να τα θεωρούμε “ανώμαλα” ή μη φυσιολογικά, αφού η μετριότητα είναι η σωστή.
Πραγματικά λυπάμαι, που χιλιάδες παιδιά, και νέοι στην ηλικία μου, αφιερώνουν τόσο πολύ χρόνο στο να βλέπουν τηλεόραση ή να σερφάρουν στο διαδίκτυο με τις ώρες. Με θορυβεί το γεγονός ότι μας κάνουν μια μορφή χειραγώγησης, ή ψυχολογικού εθισμού, και αναδιοργανώνουμε τη ζωή μας με βάση τα πρότυπα τους.
Είναι κρίμα, να βλέπω άτομα με όρεξη, χιούμορ, όνειρα και ικανότητες να μένουν στην απέξω. Να μη μπορούν να εκφραστούν, να δράσουν και να πράξουν, επειδή το Survivor της τηλεόρασης πουλάει περισσότερο από το Survivor της ζωής. Επειδή αυτά τα άτομα μένουν περιθωριοποιημένα και λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, κατά πάσα πιθανότητα, δε θα μπορέσουν ποτέ να εκπληρώσουν τα όνειρα τους.
Θα μου πεις, ωραία τα λες. Μα ποια είναι η λύση;
Πιστεύω, ότι η λύση ΔΕΝ είναι τόσο σύνθετη όσο μας την παρουσιάζουν. Τα πράγματα είναι απλά, και με λίγη προσπάθεια μπορούν να γίνουν. Προτείνω ενδεικτικά παραδείγματα, χωρίς να θέλω να γίνω απόλυτος.
- Αντί να δεις 3 ώρες τηλεόραση, δες 2 και διάβασε 1 ώρα ή μελέτησε για 30 λεπτά και μετά ζωγράφισε.
- Αντί να δεις 2 ώρες δελτία ειδήσεων, ενημερώσου ψύχραιμα από μία έμπιστη και έγκυρη πηγή για 10 λεπτά, και αξιοποίησε όλο αυτό το χρόνο προς όφελος σου.
- Αντί να δεις ένα πρωινάδικο, διάβασε ένα βιβλίο.
- Αντί να κρίνεις, μάθε να ακούς και να σκέφτεσαι με εμπάθεια και εν συναίσθηση
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι τα παραπάνω είναι απλώς κάποιοι προβληματισμοί μου για το πού οδεύουμε. Δεν έχουν στόχο να κατηγορήσουν και να κρίνουν κανένα. Να θυμάσαι, ο πωλητής κάνει τη δουλειά του. Πουλάει. Το αν θα αγοράσεις το προιόν, είναι δική σου επιλογή!
