Η ώρα είναι 6:25 και μόλις γύρισα σπίτι από το μεσημεριανό μου περίπατο. Μπορώ να πω ότι περπάτησα αρκετά σήμερα, και νιώθω πολύ περήφανος με τον εαυτό μου. Όπως σου έχω ξανά πει, έχω θέσει ως στόχο να περπατάω, και κατά συνέπεια να γυμνάζομαι, καθημερινά. Τα οφέλη της άσκησης είναι πολλά! Φαίνονται ήδη στο σώμα και στα συναισθήματα μου!
Σήμερα, έβγαλα αρκετές φωτογραφίες περπατώντας. Οι περισσότερες είναι αστικά τοπία, ενώ κάποιες άλλες είναι αντικείμενα που βλέπω καθημερινά στο δρόμο μου προς τη γιαγιά. Πάντα μου έκαναν εντύπωση, ωστόσο ποτέ δε σκέφτηκα να τα φωτογραφίσω και να συζητήσω λίγο για αυτά. Σήμερα λοιπόν, αποφάσισα να το κάνω!
Το αντικείμενο που θα ήθελα να σχολιάσω, και κατ’ επέκταση να παρομοιάσω με τη ζωή, είναι το φανάρι που βλέπεις στη φωτογραφία του άρθρου. Με μια πρώτη ματιά, δε μπορείς να καταλάβεις τι το ιδιαίτερο έχει. Ίσως αν έπρεπε να πεις τι παράξενο έχει, θα έλεγες την εμφάνιση του, την ηλικία του, ή την τοποθέτηση του στην άκρη του δρόμου. Μα εγώ που το βλέπω και το χρησιμοποιώ καθημερινά, θα έλεγα ότι είναι λίγο διαφορετικό. Και αυτό, επειδή είναι “ανάποδο”!
Κάποια πράγματα στη ζωή είναι “ανάποδα”, μα αυτό είναι εντάξει
Δώσε μου λίγο χρόνο να σου εξηγήσω τι εννοώ με τον όρο “ανάποδο”. Αυτό το φανάρι, όταν δείχνει πράσινο, τα αυτοκίνητα περνάνε από το δρόμο σαν να είναι πράσινο για αυτούς, ενώ όταν είναι κόκκινο, μπορείς να περάσεις απέναντι με προσοχή. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, περνάνε αυτοκίνητα, και για αυτό οφείλεις, στον εαυτό σου και στους άλλους, να είσαι προσεκτικός.
Όπως το φανάρι, έτσι και στη ζωή, υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι “ανάποδα”. Δηλαδή, λειτουργούν λίγο διαφορετικά από ότι θα έπρεπε να λειτουργούν. Δεν είσαι σίγουρος αν έτσι κατασκευάστηκαν ή αν υπήρξε κάποιο πρόβλημα κατά την πρώτη τους εκτέλεση.
Κάποια πράγματα, όπως είναι αναμενόμενο, είναι απρόβλεπτα και σίγουρα δεν περνάνε από το χέρι μας. Δε μπορούμε να τα ελέγξουμε όλα, μα αυτό είναι εντάξει. Δε γίνεται να είμαστε θεοί, ούτε να έχουμε υπό την επίβλεψη μας τα πάντα.
Οι επιλογές που θα πάρεις καθορίζουν το αποτέλεσμα
Όπως είναι φυσικό, δε μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα. Αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε όμως, είναι η αντίδραση μας στις απρόβλεπτες καταστάσεις. Δηλαδή, το τι θα επιλέξουμε να σκεφτούμε, να πούμε ή να πράξουμε. Για παράδειγμα, όταν φτάνω σε εκείνο το σημείο της διαδρομής και αντικρίζω το φανάρι, έχω δύο επιλογές.
Η πρώτη, είναι να συμβιβαστώ μαζί του και να πάω από άλλο δρόμο. Ουσιαστικά, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, αφού πάλι θα φτάσω στον προορισμό μου, έστω με κάποια λεπτά καθυστέρησης.
Η δεύτερη επιλογή, είναι να συμβιβαστώ μαζί του, αλλά ταυτόχρονα να τηρήσω τον Κ.Ο.Κ και να περάσω προσεκτικά το δρόμο. Θα γνωρίζω βεβαίως ότι υπάρχει κάποια δυσλειτουργία, και για αυτό θα πάρω την ευθύνη, όχι της σωστής λειτουργίας του φαναριού, αλλά στον τρόπο που θα περάσω απέναντι. Εδώ, πιστεύω ότι κρύβεται μια πολύ σημαντική διαφορά: Είναι άλλο πράγμα να είμαι υπεύθυνος για τον εαυτό μου, και άλλο πράγμα να είμαι υπεύθυνος για τα λάθη των άλλων.
Η τρίτη επιλογή, είναι να νευριάσω με το φανάρι και τον κατασκευαστή του, και να περάσω το δρόμο σύμφωνα με αυτό που λέει. Μπορεί θεωρητικά να φανώ σωστός, όμως θα αγνοήσω κάτι πολύ σημαντικό: την ασφάλεια μου. Πίστεψε με, έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που λειτουργούν με αυτή τη λογική. Δηλαδή, θυμώνουν με κάτι, και δρουν “ανάποδα”, μόνο και μόνο, για να ασκήσουν αντίποινα στον άλλον. Φυσικά, τα αποτελέσματα είναι τραγικά, και πολλές φορές οδηγούν σε άσχημες καταστάσεις.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι πραγματικά αγαπάω πολύ αυτό το φανάρι. Κάθε φορά που το βλέπω στο δρόμο, μου θυμίζει να είμαι mindfull (ενσυνείδητος) ενώ περπατάω και να παρατηρώ καλύτερα το περιβάλλον μου. Μακάρι, να βλέπαμε τα ανάποδα της ζωής με αυτόν τον τρόπο. Σα να ήταν φανάρια, ενός δρόμου που διασχίζουμε καθημερινά..
