Ένα κείμενο, με τη μεταφορική έννοια του τζόκερ
Η κατάσταση που βρίσκομαι τώρα, θυμίζει ένα πολύ ωραίο περιστατικό που συνέβη κάποτε μεταξύ ενός ανθρώπου του μόχθου και του Θεού:
“Θεέ μου, δουλεύω καθημερινά 8 ώρες την ημέρα, προσφέροντας έργο στην κοινωνία. Είμαι ευγενικός, φιλικός με τους γείτονες μου και τα ζώα. Έχω μια οικογένεια με 3 παιδιά και Θέλω πάση θυσία να τα σπουδάσω για να γίνουν γιατροί και δικηγόροι. Σε παρακαλώ, κάνε να κερδίζω το τζόκερ” προσευχήθηκε με πίστη και ταπεινότητα ο άνθρωπος του μόχθου, περιμένοντας οι προσευχές του να εισακουστούν.
Οι μέρες περνούσαν, και έγιναν εβδομάδες. Και οι εβδομάδες μήνες. Ώσπου μια μέρα, βρίσκει στο πάτωμα ένα χαρτί με 7 αριθμούς.
“Κάποιος θα έχασε το τηλέφωνό του” είπε και έσκισε το χαρτί. Όμως παρόλα αυτά, συνέχισε να δουλεύει ανελλιπώς και να προσεύχεται για να κερδίσει το τζόκερ.
Οι μήνες περνούσαν και έγιναν χρόνια, μέχρι που ο άνθρωπος του μόχθου κατάφερε τελικά να σπουδάσει τα παιδιά του και να συνταξιοδοτηθεί ευπρεπώς.
Με πίκρα είπε στην προσευχή του:
“Σε ευχαριστώ πολύ θεέ μου. Κατάφερα ότι ήθελα, με μόχθου και σκληρή δουλειά. Ωστόσο, γιατί ποτέ δεν κέρδισα το τζόκερ” ρώτησε με πίκρα και στεναχώρια.
Λίγο πριν πεθάνει πολλά χρόνια αργότερα, χαμογέλασε και είπε στο γιο του ” Γιε μου, η μοίρα μου δεν ήταν να κερδίσω το τζόκερ. Προσευχήθηκα και πάλεψα τόσο σκληρά, που τελικά δε χρειάστηκε. Κι όμως, πόσο διαφορετικά θα ήταν αν το είχα κερδίσει”;
Και ο γιος απάντησε: “Πόσες φορές έπαιξες τζόκερ, μπαμπά;”
Και ο μπαμπάς χαμογέλασε και έπειτα έκλεισε τα μάτια του βαθιά.
—
Δεν αρκεί να ζητάμε κάτι πάρα πολύ. Χρειάζεται να παλεύουμε για αυτό, να μπαίνουμε στη δράση, ακόμα και αν αυτό σημαίνει δουλειά 10 λεπτών την ημέρα.
Δούλεψε για τα όνειρα σου.
Δε σε παράτησαν.
Δεν τα παράτησες.
Παίξε το ρημαδι το τζόκερ, ρε μεγάλε! Ναι!
