Η κυκλοφορία και πώς σχετίζεται με την κατάθλιψη
Πολλές φορές, ακούω ανθρώπους να ρωτάνε “Πώς είναι να νιώθεις κατάθλιψη;” και ως φοιτητής ψυχολογίας έχω μια επιστημονική περιγραφή να σου δώσω με βάση τα συμπτώματα και τις ορμόνες γενικότερα. Ωστόσο, πρόσφατα είδα ένα βίντεο πολύ παραστατικό και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου για το πώς είναι πραγματικά η κατάθλιψη.
Έστω λοιπόν ότι υπάρχει μια μεγάλη πόλη μέσα στον εγκέφαλο σου, η οποία έχει πολλούς δρόμους. Κάποιοι είναι μικροί, άλλοι μεγάλοι και άλλοι τεράστιοι. Επίσης, υπάρχουν αυτοκίνητα και άνθρωποι που πηγαίνουν στη δουλειά τους καθημερινά.
Η κυκλοφορία είναι πάντα ανοιχτή, ωστόσο υπάρχουν κάποιοι αυστηροί κανόνες για το πώς τα αυτοκίνητα πρέπει να οδηγούνται. Όπως εμείς έχουμε τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας τέλος πάντων. Στην πόλη επίσης υπάρχουν αστυνομικοί και ρυθμιστές κυκλοφορίας, όσοι είναι απαραίτητοι κάθε φορά.
Κάποια στιγμή λοιπόν, γίνεται ένα μεγάλο ατύχημα. Είναι τόσο σοβαρό που ο δρόμος επηρεάζεται, ωστόσο τα πράγματα σιγά σιγά επαναφέρονται στο κανονικό Ρυθμό. Όμως, κάτι έχει αλλάξει. Οι οδηγοί που ήταν σε εκείνο το δρόμο, άρχισαν να φοβούνται πολύ και οδηγούν πιο σιγά από το κανονικό όριο.
Μέρα με τη μέρα, ο φόβος και τα νέα διαδίδονται γρήγορα. Οι διπλανοί δρόμοι επηρεάζονται όλο και περισσότερο και ο βόρειος τομέας της πόλης αρχίζει να έχει κίνηση.
Οι υπόλοιποι οδηγοί, των άλλων τομέων προβληματίζονται και σιγά σιγά αρχίζουν να επηρεάζονται και αυτοί. Αν οι αστυνομικοί και οι ρυθμιστές κυκλοφορίας δεν κάνουν κάτι, σύντομα θα μπλοκάρει ολόκληρη η πόλη.
Ο αρχηγός της κυκλοφορίας λοιπόν προσπαθεί να βοηθήσει τους οδηγούς να μη φοβούνται. Κάνει εκδηλώσεις για την ασφαλή οδήγηση και επισπεύσει όλα τα μέσα. Τα πράγματα φαίνονται να πηγαίνουν καλύτερα, όταν ξανά γίνεται ένα μεγάλο ατύχημα.
Οι οδηγοί αυτή τη φορά, φοβισμένοι και αγχωμενοι μπαίνουν στα αυτοκίνητά τους και προσπαθούν να φύγουν. Ωστόσο οι δρόμοι είναι γεμάτοι από αυτοκίνητα. Οι ρυθμιστές κάνουν ότι μπορούν αλλά δυστυχώς δεν είναι αρκετοί για να ελέγξουν την κατάσταση. Έτσι η πόλη έχει κίνηση.
Κάποια στιγμή, όλοι οι δρόμοι είναι μπλοκαρισμένοι. Δεν κινείται τίποτα. Ο αρχηγός της κυκλοφορίας προσπαθεί να φέρει και άλλους ρυθμιστές αλλά ακόμα και οι ίδιοι παραιτούνται από τις θέσεις τους. Όλοι είναι φοβισμένοι και δεν κινείται κανένας, αφού όλοι είναι έξω.
Μετά από πολλές παρεμβάσεις, τελικά ένα μικρό κομμάτι της πόλης ξεμπλοκαρει. Οι οδηγοί τρέχουν να διασώσουν τα νέα και σύντομα η πόλη είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ότι ήταν. Μέρα με τη μέρα η κίνηση ελέγχεται όλο και περισσότερο και ο αρχηγός της κυκλοφορίας μετά από τις παρεμβάσεις βοηθά τους οδηγούς να διαχειριστούν το ατύχημα. Μερικούς μήνες αργότερα, οι οδηγοί έχουν επανέλθει πλήρως. Το ίδιο και η κυκλοφορία.
Η ιστορία είναι συμβολική. Ο εγκέφαλος δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, όμως είναι μια χρήσιμη παρομοίωση για όταν όλα μας φαίνονται βουνό.
