Το κείμενο έχει ως θέμα τη ζώνη άνεσης
Η ώρα είναι περίπου 7 το πρωί. Πίνω το νόστιμο καφέ φίλτρου μου, με άρωμα σοκολάτα και πορτοκάλι. Έξω είναι σκοτεινά, αλλά σιγά σιγά ξημερώνει. Οι ζεστές ηλιαχτίδες του ήλιου, δίνουν μια νότα αισιοδοξίας, σε αυτό το ήσυχο και όμορφο πρωινό.
Κάτι τέτοιες στιγμές, τις απολαμβάνω πολύ. Είναι οι αγαπημένες μου. Με ένα στυλό, στην προκειμένη περίπτωση το Google Keep του κινητού, λίγο καφέ και θέα, μπορώ να εμπνέομαι και να γράφω για αυτά που συμβαίνουν. Να σκέφτομαι και να ονειροπολώ για το πώς θα εξελιχθεί η μέρα μου, αλλά και οι μέρες που ακολουθούν. Να θέτω μικρούς στόχους, να βάζω τα θεμέλια για νέες πολύ εύκολες συνήθειες αλλά και να σκέφτομαι τι έχω πετύχει ως τώρα.
Αυτές τις μέρες λοιπόν, κατάλαβα τη σημασία που έχει να είσαι δυνατός, ακόμα και αν χρειαστεί να κάνεις πράγματα που δεν θέλεις. Δηλαδή, να πεις πράγματα που φοβάσαι να πεις ή να διώξεις από τη ζωή σου κάποια άτομα που σου κάνουν κακό.
Ζώνη άνεσης
“Comfort zone”, τη λένε στο χωριό μου, πιθανόν και στο δικό σου. Είμαι σίγουρος, ότι έχεις ακούσει πολλές φορές της φράση “Βγες από τη comfort zone σου”. Κι εγώ την έχω ακούσει πάρα πολλές φορές. Ωστόσο, κάθε φορά που την άκουγα, σκεφτόμουν ότι είναι δύσκολο να το κάνω και δεν ήξερα τελικά αν αξίζει και τόσο.
Για να σου δώσω ένα παράδειγμα όμως, θα σου πω το εξής: Σκέψου, ότι όταν φυτεύουμε ένα λουλούδι, αυτό θέλει να βγει έξω από το χώμα, να πάρει οξυγόνο, να μεγαλώσει και εν τέλει να γίνει ένα ωραίο και υγιές φυτό. Ακριβώς, βάζει δύναμη ώστε να ξεφυτρώσει και να πάρει οξυγόνο. Βγαίνει έξω από τη comfort zone του, πολύ απλά επειδή θέλει να μεγαλώσει και να βγει έξω από το χώμα που το σκεπάζει.
Σκέφτεσαι τι θα γινόταν, αν τα φυτά δίσταζαν να το κάνουν αυτό; Πολύ απλά, δε θα είχαμε τώρα το απαραίτητο οξυγόνο για να ζήσουμε. Και θα μου πεις, “ναι αυτό όμως ειναι φυτό, και δε σχετίζεται με τους ανθρώπους”. Εν μέρει έχεις δίκιο. Μπορείς να παρομοιάσεις όμως το χώμα, με τα πράγματα που σου ρουφάνε την ενέργεια και θέλουν μόνο το κακό σου.
Αν εστιάσεις στα θετικά, δηλαδή στο να πάρεις το απαραίτητο οξυγόνο για να επιβιώσεις, τότε όλα θα πάνε καλά. Αν από την άλλη, εστιάσεις στο φόβο σου να αντιμετωπίσεις το άγνωστο, τότε θα αναγκαστείς να ζεις για πάντα μέσα στο χώμα.
Μα οι άνθρωποι, δεν είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε κάτω απο το χώμα. Είμαστε φτιαγμένοι για να εξελισσόμαστε γοργά και να φτάνουμε ως τον ουρανό με την ανάπτυξη μας! Είμαστε φτιαγμένοι να παράγουμε και να δημιουργούμε, να εμπνέουμε και να εμπνεόμαστε. Με απλά λόγια, είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε και όχι για να περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή, ώστε να ζήσουμε!
