Δεν είσαι αυτό που νομίζεις. Δεν είσαι αυτό που σκέφτεσαι και αυτό που λαχταράς να γίνεις. Δεν είσαι αυτό που φοβάσαι.
Βλέπω καθημερινά ανθρώπους να μιλάνε στον εαυτό τους σαν να μιλάνε στα σκουπίδια. Σα να μιλάνε στο χειρότερο εχθρό τους, ακόμα και αν δε το θέλουν. Ακόμα και αν δε το κάνουν σκόπιμα. Ακόμα και αν έχουν δουλέψει.
Αυτοί οι άνθρωποι, ακόμα και αν επιλέγουν να μιλούν με το χειρότερο τρόπο στον εαυτό τους, δεν είναι σκουπίδια. Δεν είναι άχρηστοι. Ούτε αποτυχημένοι. Ούτε λανθασμένοι. Είναι τρανή απόδειξη ότι η φύση μεγαλουργεί και δεν κάνει ποτέ λάθος. Είναι λαμπρά αστέρια. Φωτεινές οντότητες. Φως στο σκοτάδι. Ακόμα και αν δε το πιστεύουν. Ακόμα και αν δε μπορούν να το δουν.
Ετσι κι εσύ, δεν είσαι αυτό που σκέφτεσαι. Είσαι πολλά περισσότερα. Είσαι το ίδιο το σύμπαν. Η ίδια η ευφυΐα της φύσης. Η ίδια η έμπνευση και η δημιουργία.
Και αν νομίζεις ότι πράγματι είσαι αυτά που λέω, τότε επιβεβαιώνεις το αυτονόητο. Όμως πρόσεξε, δε χρειάζεται να το επιβεβαιώσεις για να ισχύει. Ισχύει ακόμα και αν δε το πιστεύεις.
Ο κάθε άνθρωπος ήρθε εδώ για ένα σκοπό. Για την αλήθεια του. Χαμένοι είναι αυτοί που δε τη βρήκαν ποτέ, και κερδισμένοι αυτοι που τη βρήκαν και πολέμησαν για αυτή. Όμως όλοι, μα όλοι, την έχουν βρει μέσα τους. Στο υποσυνείδητο τους. Απλώς θέλει δουλειά για να βγει στην επιφάνεια. Δουλειά που αν κακολογεις συνεχώς το μικρό παιδάκι του εαυτού σου, δε θα ανέβει ποτέ στην επιφάνεια της συνείδησης σου.
Είσαι αυτό που είσαι. Όχι αυτό που σκέφτεσαι.
Μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο σκέψη σου και να ταυτίζεσαι με αυτό που είσαι. Τότε πάω πάσο. Όμως σε κάθε διαφορετική περίπτωση, κλείσε τα μάτια και πες :
“Είμαι αυτό που είμαι. Είμαι μια ιδιοφυΐα. Ένα αστέρι στον ποικίλο ουρανό. Οι σκέψεις μου είναι απομεινάρι του εγκεφάλου μου και οχι στοιχεία της ύπαρξης μου”
Όταν το πιστέψεις, θαύματα θα γίνονται στη ζωή σου. Και θα είμαι εκεί, δίπλα σου, να σου επιβεβαιώνω το αυτονόητο!
