Ξέρω, ότι το θέμα έχει ειπωθεί αμέτρητες φορές. Οι πανελλήνιες είναι ένα κλισέ θέμα για συζήτηση, που ακούγεται σχεδόν σε κάθε Ελληνικό και Κυπριακό σπίτι. Οι περισσότεροι έχουν άποψη. Είναι ωραίο ωστόσο, να βλέπεις έναν Έλληνα να προσπαθεί να εξηγήσει αυτό το θεσμό σε κάποιον ξένο. Όχι επειδή είναι δύσκολη η μετάφραση, αλλά επειδή βρίσκεται μονάχα στην Ελλάδα.
Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Κι εγώ έδωσα Πανελλήνιες, πέρυσι. Επαναληπτικές για λόγους υγείας. Ωστόσο, η ιδέα είναι η ίδια. Συνεπώς, έχω πάρει μια γεύση για το τι σημαίνει ουσιαστικά αυτός ο όρος και πώς είναι να προετοιμάζεται κάποιος για αυτές.
Μα, για να είμαι ειλικρινής, δεν έγραψα πολύ καλά. Καλά για τους άλλους φυσικά, και όχι για εμένα. Ωστόσο, το να λέει κάποιος ότι αυτοί που δεν έγραψαν καλά στις πανελλήνιες δεν έχουν το δικαίωμα άποψης καθώς δεν έχουν γευτεί τις θυσίες, είναι λάθος. Διότι έχω κάνει πάρα πολλές θυσίες σε όλη μου τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όλα αυτά τα χρόνια.
Οι πανελλήνιες είναι απλώς εξετάσεις
Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που λέω με όποιον μιλάμε για αυτό το θέμα, και πάντα ακούω την ερώτηση “ναι, αλλά πώς θα περάσω στη σχολή που θέλω;” Μπορώ να πω ότι και εγώ ήμουν αυτής της λογικής. Μάλιστα, όταν συνοδεύεται με το σχόλιο “Δεν έχω χρήματα να σπουδάσω στο εξωτερικό” συνήθως δε ξέρεις τι να απαντήσεις.
Κι ενώ η απάντηση είναι ειλικρινής και ανταποκρίνεται φαινομενικά στην πραγματικότητα, έχω να πω ότι οι Πανελλήνιες είναι απλώς εξετάσεις. Είναι μια δοκιμασία, που ΔΕΝ καθορίζει το πόσο έξυπνος ή επιμελής είσαι γενικά, αλλά το κατά πόσο έχεις προετοιμαστεί για τις συγκεκριμένες εξετάσεις, με τη προκαθορισμένη ύλη του υπουργείου.
Έτσι λοιπόν, η αποθέωση των ατόμων που πετύχαν πολύ υψηλά μόρια, εμένα δε με αγγίζει. Όχι επειδή τους ζηλεύω και τους κράζω, αντιθέτως. Απλώς επειδή σε όλη μου τη σχολική εκπαίδευση δεν είχα κάτω από 19 πουθενά, άρα μπορώ να καταλάβω ότι τα υψηλά μόρια ΔΕΝ αντιπροσωπεύουν και την ευτυχία. Συνήθως αυτά τα άτομα έχουν αρκετά προβλήματα, παίρνοντας ως μέγα παράδειγμα τον παλιό εαυτό μου.
Οι στερήσεις είναι αρκετές, και δεν είμαι σίγουρος αν αξίζουν εν τέλει, σε βάθος χρόνου. Όπως και να ‘χει όμως, οι οικονομικές δυσκολίες πιστεύω ότι είναι η μόνη “δεκτή” απάντηση για το ότι είναι σημαντικές οι πανελλήνιες, αφού μέσω αυτών μπορείς να “επιλέξεις” μια σχολή στην πόλη σου.
Οι πανελλήνιες δεν προσφέρουν επαγγελματική αποκατάσταση
Ναι, αν γράψεις καλά θα περάσεις σε μια καλή σχολή, αλλά αυτό ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ. Διότι, αυτό που πραγματικά μετράει, είναι η προσωπική προσπάθεια, τα project που έχεις κάνει, οι δραστηριότητες και τα ταλέντα σου, και όχι μόνο το όνομα της σχολής σου.
Πέρα από κάποιες διαφορές που υπάρχουν σε κάποια μαθήματα, αλλάζει μόνο το όνομα. Ακόμα και ο βαθμός πτυχίου, μετράει μόνο στο Ελληνικό Δημόσιο και σε ελάχιστες περιπτώσεις στο εξωτερικό.
Συνεπώς, αν πέρασες σε σχολή της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία, εκτός και αν οι λόγοι είναι προσωπικοί ή οικονομικοί. Η δικαιολογία ότι ένα τμήμα είναι καλό ή όχι δεν μετράει για εμένα.
Να τονίσουμε εδώ, ότι αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι υποτιμώ τις καλές και υπερτιμώ τις κακές σχολές αντίστοιχα. Απλώς, προσπαθώ να σπάσω το μύθο των καλών σχολών, και να δώσω μια ανάσα ανακούφισης στους όχι και τόσο “καλούς” μαθητές. Ευκαιρίες υπάρχουν.
Κανένας δε θα νοιαστεί για το πτυχίο σου
Ακούγεται σκληρό; Το ξέρω. Μα είναι η πραγματικότητα. Σε μια Ελλάδα που οι απαιτήσεις συνεχώς αυξάνονται, όλοι ζητάνε μεταπτυχιακά, εκτεταμένες έρευνες και διδακτορικά. Το να πιάσεις δουλειά, αξιοκρατικά, μόνο με το πτυχίο σου, χωρίς να έχεις μεταπτυχιακό ή να έχεις δουλέψει σε κάποιο project, απλώς δεν παίζει.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα για να το καταλάβεις. Έστω ότι περνάς μέσα από τις πανελλήνιες στην σχολή Αγγλικής Φιλολογίας του ΑΠΘ, σχεδόν με 19500 μόρια. Είσαι ενθουσιασμένος, γιατί πιστεύεις ότι με το που θα τελειώσεις τη σχολή, θα έχεις σίγουρη δουλειά.
Ωστόσο, αν δεις ότι στην αγορά υπάρχουν εκατοντάδες ή χιλιάδες καθηγήτριες αγγλικών, με το πτυχίο σου, με πρόσθετα μεταπτυχιακά και εμπειρία στο εξωτερικό, θα καταλάβεις ότι δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας για να πετύχεις.
Άρα λοιπόν, οι πανελλήνιες είναι ένα μέσο για να περνάς στη σχολή που θες, μα μην θεωρείς δεδομένο ότι αν περάσεις σε μια καλή σχολή θα βρεις δουλειά. Ούτε σε μια κακή. Σημασία έχει ο προσωπικός μόχθος.
Διάβασα για τις πανελλήνιες, παρατάω τη σχολή
Για τελευταίο άφησα αυτό εδώ. Είναι για αυτούς που έγραψαν πάρα πολύ καλά στις πανελλήνιες, και μετά σταμάτησαν να διαβάζουν στη σχολή επειδή είναι “κουρασμένοι”. Οκευ, το να κάνεις ένα διάλειμμα μερικές εβδομάδες είναι απόλυτα δεκτό. Μα το να μη μελετάς και να κόβεσαι στα μαθήματα επειδή έγραψες καλά στις πανελλήνιες, το θεωρώ βλακεία.
Υποτίθεται ότι πέρασες σε αυτή τη σχολή επειδή σου άρεσε. Πώς λοιπόν γίνεται να μη μελετάς για κάτι που σου αρέσει;
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω μερικά πράγματα:
- Δεν είμαι εναντίον των Πανελλήνιων στο σύνολο, ωστόσο πιστεύω ότι πρέπει να σπάσει ο μύθος των καλών και κακών σχολών.
- Είμαι υπέρ της αξιοκρατίας και πιστεύω ότι όποιος έχει πραγματικά δουλέψει θα ανταμειφθεί. Είτε έγραψε 5000, είτε 15000.
(Αν θες να μάθεις πώς θα οργανωθώ για τις εξετάσεις, πάτα το σύνδεσμο!)
